Zo was het
Verder word ik gedreven
een onbekend land in.
De grond wordt harder,
de lucht prikkelender, kouder.
Aangeroerd door de wind
die mij toewaait
vanuit een onbekende einder
trillen de snaren in afwachting.
Aldoor vragend zal ik aankomen
Daar waar het leven weg klinkt –
een klare zuivere toon
in de stilte.
Dit gedicht is van Dag Hammarskjold. Vermaard – en waarschijnlijk vermoord – UN leider. Behalve wereldleider was hij homo universalis pur sang. En zoekend, altijd zoekend naar het pad.
Dit gedicht kwam me onder ogen tijdens een Zen studieklas. Het resoneerde diep. Want zoals hij het beschrijft: zo is het. Voor mij. Nu.
Ik kan me wel voorstellen wat je voelt bij deze woorden.
Erg mooi. Ik kijk uit naar onze afspraak, morgen.
Frank