Tien jaar geleden schreef Jan Kal dit sonnet voor Johan Cruijff. Het is zo grappig en wijs, wil het graag met jullie delen…
Hun zeggen Johan Cruijff wordt vijftig jaar,
dus in principe is dat een gegeven,
want net als bij het voetbal heb het leven,
dat dus de dingen volgen na mekaar.
Je ken in wezen honderd worden, maar
normaalgesproken word je nooit meer zeven.
Op die soort basis is dus veel geschreven,
want als je hier bent, ben je dus niet daar.
Je moet je ergens aan de regels houden,
in een sonnet en op het voetbalveld.
Dat is dus logisch, denk je bij je eigen.
Je wordt wel ouder, maar blijft de oude.
Jij, Johan, bent nog lang niet uitgeteld,
maar ik moet nu na nummer veertien zwijgen.