Het begint al als vakantie te voelen. Op m’n gemak de laatste artikelen uitwerken. Zomerstops in Zen en allerlei andere activiteiten. Reisbescheiden in de brievenbus.
De city sesshin was warm in alle opzichten. En een reis op zich. De temperatuur, de zenvrienden, de leraar, de pauzewandelingetjes door de Nieuwmarktbuurt, de stadsgeluiden van buiten. De stilte, het lachen en het huilen. Nico sensei hield een mooie talk over hoe te bepalen wat heilzaam voor je is en daarnaar te handelen. En dat was precies wat ik nodig had om een situatie heel helder te zien en vervolgens het goede te doen.
Dit pad is een vrijplaats, richtingaanwijzer, thuis, anker. Vanavond drinken we samen een borrel en nemen we afscheid tot september. Mijn kussentje reist volgende week mee naar Kreta en krijgt een mooie plekje op ons balkon dat hopelijk op zee uitkijkt.
Ik hou ook van jou.
Goeie vakantsie Connie..!