Jaren geleden werd in Duitsland tijdens een rechtszaak de verdachte doodgeschoten. Verdachte was de moordenaar van de vier jarige Anna. Anna’s moeder nam het recht in eigen hand en schoot hem in de rechtszaal dood. Dat mag niet, nee, maar wat was ik het met haar eens.
Toen Isa als 12 jarige thuiskwam na zomaar mishandeld te zijn door drie jongens van een jaar of 18, stapte ik in de auto en ben op zoek gegaan. Tot moord in staat. Als ik ze gevonden had, was ik op ze ingereden. Hard. Van kinderen blijf je af. En van die van mij al helemaal. Mijn broer, werkzaam in de filmindustrie en dus bekend met de wereld van zware stuntjongens, bood een knokploeg aan. Ik heb ze niet gevonden. De politie ook niet trouwens.
Vandaag is de rechtszaak tegen die gestoorde gek die Suzanne van 12 verkracht en mishandeld heeft en vervolgens overreden, tot twee maal toe. Met camper. En nu beweert die gestoorde gek dat het meisje vrijwillig seksuele handelingen heeft uitgevoerd. Wat zal hij krijgen? Jaartje of tien? TBS met uitstapjes na een paar jaar braaf zijn? Misschien dat een woedende moeder in dit geval meer recht kan doen.
De roep om herinvoering van de doodstraf wordt terecht luider. Jammergenoeg zal dat in een “beschaafd” Europa niet lukken. Een publieksjury misschien wel want daar wordt serieus naar gekeken. Onze grondwet biedt de mogelijkheid voor eenzame opsluiting en levenslang zonder vervroegde vrijlating. Hier wordt zelden gebruik van gemaakt. Dat moet veranderen.