Ik heb een tuinhuis. Een houten tuinhuis met alles erop en eraan in een goddelijke tuin. Het ligt in een idyllisch volkstuinhuisjespark in een paradijselijk stukje Almere. Er is een schuurtje met grotemensen dingen als een maaimachine en kantjesknipper om de tuin in toom te houden. Er is water en gas en er staat een zonnecollector op het dak die voor stroom zorgt. Aan de overkant zijn paardenweitjes waar veulentjes dartelen en mensen knappe dingen doen met moestuinen. De schapen blaten en ’s avonds tijdens de avondwandeling zien we de reeën springen door het struweel. Excuses voor de superlatieven maar ik ben gelukkig.
Het komt mooi uit dat tuinhuis want ik ben het stadsmens zijn verleerd maar er huist ook geen boerinnetje in me. Mijn onrust – niet terug naar Amsterdam maar wat dan? Overijssel? – is weg dankzij dat meer-dan-genoeg-huisje op fietsafstand van ons huis. Ik kan met gemak een uur zitten kijken naar het winterkoninkje dat een perfect rond donzig holletje tussen de druivenranken aan het fabrieken is en met een strot van hier tot Tokio een vrouwtje probeert te lokken.
Het huisje is een oplossing voor meer. En het geeft ruimte in de relatie, letterlijk en figuurlijk. Terwijl we nu toch acht van de tien keer samen in het huisje zijn, maar de ruimte is voelbaar. En ik kan er mijn Write Way geven. Aan de tafel in de tuin of binnen bij het zacht gloeiende houtkacheltje – dat er nog wel even moet komen.
Soms kan het leven zo simpel zijn.
Mooi, geniet ervan (maar dat hoef ik niet te zeggen, dat doe je al!)
Dank je wel, Cora!
Heel herkenbaar! Bij ons moet het huisje nog komen maar geeft de moestuin al zoveel plezier. Ik ben heel benieuwd naar je huisje. Wat een fijne plek om te schrijven!
Je gaat het zien, vrijdag!
Ik heb er ook ooit mogen vertoeven en het is waarlijk een paradijsje… Veel (schrijf)plezier!
Mariël
Dank je, Marielle!
Connie hoi
Prachtig beschreven deze inspirerende omgeving. Dit onderkomen leidt vast tot een roman met veel liefde?
Asjen
Ik ga mijn best doen 😉
Doet me denken aan tvserie met bijbehorend boek: het kleine paradijs. Over prachtige tuinen, waar niemand weet van had.
Die ga ik googelen…
Dat klinkt echt heerlijk!!