De kredietcrisis is ver weg, lopend met de hond door het park. De zon komt vuurrood op achter de bomen en zet alles in zachtoranje gloed. De schouwburg spiegelt zich Taj mahal-achtig betoverend in een roerloos Weerwater. Af en toe laat een boom een blaadje vallen dat zacht naar beneden zweeft. Je zou er bijna jaloers van worden: zo makkelijk en stil los te kunnen laten.
En ook nu, schrijvend, uitkijkend over de tuin waarin geel en oranje overheersen, is alles precies zoals het zijn moet.
‘Pap, heb jij een motto?’ vraagt Isa. ‘Een motto, ummm…’ ‘Mama, heb jij een motto?’ ‘Een motto, ummm…’ ‘Ik wel,’ zegt Isa. ‘Enjoy the moment for what it is, not for what it could be.’ Wij vinden het een mooi motto. ‘We kunnen er wel samen mee doen,’ biedt Isa gul aan. ‘Want eerlijk gezegd bak ik er niks van. Ik ben altijd bezig met wat nog gaat komen,’ zegt het kind dat zich wekenlang heftig verheugd heeft op haar eerste Amsterdamse feest in de Escape.
Genieten van het nu. Lastig. Of je nou 15 of 50 bent. Gelukkig zijn veel handige hulpmiddeltjes. Zoals even het innerlijke gekwek stil te zetten door ’s goed te kijken naar een boom die stil en zonder erover na te denken z’n blaadjes laat vallen. Vijf minuten stil te zitten en niets anders doen dan je ademhaling volgen. De krant even laten voor wat het is, geen journaal toe te laten. De hype de hype te laten.
Enjoy!