“En Giel, huil je veel?” vraagt Paul de Leeuw aan Giel Beelen. “Nou,” zegt Giel. “Er hoeft maar een pianootje onder te komen of ik zit te grienen.” “En Henk Jan, huil je veel?” vraagt Paul aan Henk Jan Smits – zonder zonnebril op het hoofd. “Man,” zegt Henk Jan, “een viool op de achtergrond en ik schiet vol.” Zanger Xander de Buisonje komt binnen. ‘Size does matter’ staat er op zijn, zo te zien eigenhandig gevingerverfde, tshirt. “En Xander, huil je veel?” vraagt Paul aan Xander. “Schei uit,” zegt Xander. “Een mooi sportmoment en kom maar op met de Kleenex.”
Vrijdagavond BNN. Ranking the stars. Een stel bekende NL mannen – waar ik de helft niet van ken maar dat zegt natuurlijk niets over de ongetwijfeld zinvolle bijdragen van de heren aan de samenleving – moet elkaar op een top 10 lijst zetten. Op de tafels staan de piccolootjes al koud (stiekem die van je buurman flink schudden, da’s lachen). Maar blijkbaar is al er lekker voorgedronken want de mannen hebben een lol onder elkaar. Dubbel over de tafel, elkaar stevig op de schouders meppen. Er wordt nog net niet uitgebreid gehugd, maar dat zal ongetwijfeld off camera gebeuren. Dikke maatjes zijn het, de BN’ers, geen onvertogen woord. Behalve af en toe een schalkse maar lief bedoelde opmerking richting Filemonnetje (de Pilemonnetje) en zanger Xander. Blijkbaar speelt meneer X. nogal vaak doktertje als dat niet mag en staat dat dan uitgebreid in de bladen. Hij heeft zichzelf dan ook op nummer een gezet bij de vraag wie de grootste heeft. Dat blijkt niet te kloppen want Ruud de Wild staat op nummer een en bewijst dat door zijn broek open te knopen en Paul hoogstpersoonlijk een blik te gunnen op de vaderlandse nummer een pik.
Ik zit met lichte verbijstering te kijken. Dat wist ik niet. Dat mannen onder elkaar zulke ongelooflijk melige watjes zijn! Ik heb een keer ranking the stars met de meisjes gezien. Een heel ander verhaal. Vals, onder de gordel, adrem. Veel leukere TV!
Blijkbaar is vrijdagavond ouwejongenskrentenbroodavond. Na RtS is het de beurt aan de lama’s om ook nog een duit in het mannenzakje te doen. Veel gooien met attributen. Een looprekje verbouwen. Doventolkje spelen. En maar lachen, lachen, lachen. Aan het eind van het programma staat er ineens een beetje raar, veel te blond meisje tussen de boys. Ze draagt een zwart, doorschijnend dingetje over een zwarte slip en zo’n fout felroze truitje. “Heee, een echte groupie,” zeg ik tegen lief die nog bezig is de lachtranen weg te vegen. “Het feestje gaat door in de kleedkamer. Wat komt er nu?” “Een satirisch programma,” zegt lief. Er verschijnt weer een man in beeld. Een dikke grapjas, verkleed als politie-agent.
Dit trek ik niet meer. Ik ga met een goed boek naar bed. Mannen! Op vrijdagavond ga ik in het vervolg met vriendinnetjes iets leuks doen en laat ik lief lekker mannenlol hebben met zijn soortgenoten.
Ach als je maar lol hebt. Toch?