Ik woon in Almere. Op een steenworp afstand van Amsterdam. Almere is ervoor gemaakt om de woningnood in de Randstad te helpen oplossen.
Ik ben geboren in de Jordaan en opgegroeid in het – nu problematische toen paradijselijke – Amsterdam west. Vanaf het moment dat ik het huis uitging, op mijn 17e, heb ik nooit in een goed Amsterdams huis gewoond. Goede Amsterdamse huizen in een redelijk buurt waren simpelweg te duur. Zeker voor een gezin met twee kinderen. Weg dus. Zoeken. Waterland? Abcoude? Gooi? Te duur. Almere? Ammenooitniet! Het werd Almere. Uit nood. In 1997 verhuisden we. Die eerste ijskoude vriesnacht stonden we op ons dakterras en keken naar de sterren en de komeet Haley. Iets in mij smolt. Misschien kon het wel, thuiskomen in Almere.
Ben ik na 12 jaar Almere thuis? Ja en nee. Ja: in mijn buurt, en in mijn netwerkje, fietsend door het groen. Nee: lopend in de stad, tussen mensen waar ik niets mee heb. Na jaren werken voor en in Almere, forens ik weer. Ga ik een paar keer per week naar hartje Amsterdam naar mijn werkplek in een ‘broedplaats’. Fiets ik dolgelukkig door mijn stad, een stad die me prikkelt en voedt. Iets dat Almere niet doet. Want Almere is nog geen stad. Een stad is namelijk geen numeriek begrip, het is niet het aantal inwoners dat een stad tot stad maakt: het zijn de mensen.
Een echte stad, is een gelaagde stad. Gelaagd in bevolking, gelaagd in sferen. Dat maakt de ziel van een stad. De ziel ontbreekt in Almere omdat gelaagdheid ontbreekt. En dat blijft zo met Amsterdam als concurrent als het gaat om cultuur, ziel en sfeer. Er moet dus een verbinding gelegd worden zodat het kan gaan stromen tussen Amsterdam en Almere. Dat is niet alleen in het belang van Almere, om te voorkomen dat Almere een onbereikbare achterbuurt in de polder wordt. Het is ook in het belang van de rest van Randstad. Om te voorkomen dat kwetsbare natuurgebieden opgeofferd moeten worden aan wonen en werken.
Er spelen dus twee dingen: de hardware – stenen, economie, infrastructuur. En software: sfeer, gelaagdheid, ziel: mensen. Een IJmeerverbinding dient allebei. Een IJmeerverbinding is hardware en software. Verbindt de oude ziel van Amsterdam met de ruimte van Almere en zorgt dat mensen kunnen wonen en werken.
Onze overburen aan het IJ maken een vergissing door tegen de IJmeerverbinding te zijn en niet met alternatieven te komen. Er moet iets gebeuren, zoveel is duidelijk. De kans is anders levensgroot dat zij zelf een gepeperde rekening krijgen en stevig moeten gaan bouwen.
Er ligt een mooi, liefdevol plan voor de ontwikkeling van de Randstad. Een plan in samenwerking met William mcDonough, de peetvader van Cradle to Cradle. Nederland zou z’n handjes dicht moeten knijpen. Dat zouden Noord Holland en de milieubeweging ook moeten doen. Ik heb zelf ervaren met hoeveel liefde en respect voor mensen en hun omgeving mcDonough en zijn team werken.
De wereld verandert en verandering doet pijn. Een mooi, liefdevol plan voor de ontwikkeling van de Randstad, kan die pijn wegnemen. Sterker nog: van een goede verbinding, op alle niveaus, groeit iedereen. Domweg tegen zijn, beperkt het uitzicht aan alle kanten.
Hoi Connie,
Wat een mooi en bevlogen stuk. De plannen van m.n. McDonough en Willy Maas zijn loffelijk, ambitieus (élan zoals Eurlings het zei) en worden mooi onderschreven door o.a. van Poelgeest (weth A’dam) en de Provincie.
Nu alleen hopen dat de ministers 9 okt in de behandeling in het kabinet minder stellig zijn dan gister in de schouwburg bij de presentatie. Daar zag het er toch erg naar uit dat ze geen uitspraken willen doen over de ‘tweede fase’ (buitendijks en de brug). Ofwel zij willen eerst naar een Almere 1.5 (ecologische eilanden, pampus, werkgelegenheid) voor uitspraken te doen over 2.0.(buitendijks wonen, ijmeerlijn). Maar goed dat was gister een 3 min reactie van de bewindspersonen.
De insteek vanuit Almere staat volgens mij vrij duidelijk in de Volkskrant: http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1250050.ece/Almere_eist_ov-lijn_door_het_IJmeer
Wordt nog spannend!
Groetjes,
PS bedoel natuurlijk Winy Maas
http://www.mvrdv.nl/#/news
Helemaal mee eens Connie,
we moeten af van de nee-cultuur:
bruggen slaan, samenwerken.
Ik zag dat je bij de telegraaf je eigen blog bij een artikel over de schaalsprong kan zetten, zie:
http://www.telegraaf.nl/binnenland/4257511/___Groei_Almere_niet_zonder_IJmeerlijn___.html
Ik heb zelf ook een blog geschreven, maar ik kan het nog niet op mijn website zetten. Hij is nog niet helemaal gebruiksklaar.
Hoi Connie;
Wat je zegt over de IJmeerverbinding geldt vind ik ook voor de tunnel onder het Naardermeer. Het groene hart is nog groen omdat Flevoland er gekomen is. En in Flevoland an sich is sinds zijn ontstaan ook nog weer zoveel ontzettend prachtige plekken en groen gekomen.
Op zich heeft deze tunnel in de studies die ik ervan heb gezien een veel beperktere aantasting van zijn omgeving tot gevolg dan de IJmeerverbinding. Er gaat geloof ik een weiland verloren bij de inrit aan de kant van de A1.
De mensen aan de andere kant van de Hollandse Brug zouden hun bezwaren eens in een groter perspectief moeten zien, verantwoordelijkheid moeten nemen en beseffen hoezeer Flevoland een ruimtelijke bliksemafleider is voor de problemen in de hele noordelijke randstad. Als ik Jaq. P. Thijsse was geweest -in zijn tijd- had ik me ook ingezet voor het Naardermeer, want er is niets vreselijker dan het gedachtenloos weggooien van prachtige ruimtelijkheid en natuur.
Maar als Flevoland er niet was geweest dan hadden er in dat gebied draconische maatregelen genomen moeten worden om iedereen te huisvesten.
En in plaats van waardering voor deze rol en zijn inzet oogst Flevoland dedain van de mensen die zelf nooit de brug oversteken.
(mijn zwager was hier dit weekend en vond het zo mooi dat hij bijna a la minute een kavel ging zoeken).
Het is het oude verhaal. Almere ligt verder weg van (vul zelf maar in) dan andersom.
Zonder Almere te zien wordt de gemeente/stad slechts afgekraakt.
Jammer.
Ik sluit me aan bij de woorden van Simone. Zonder Flevoland, zonder Almere, waren al die mooie polders aan de andere kant van het IJmeer en Markermeer al lang bebouwd. Dan was Muiderberg niet exclusief meer en waren de prijzen van de rijtjeshuizen in het Gooi nog veel hoger, recessie of geen recessie.
Wel moeten veel Almeerders nog leren dat zij zelf de schouders eronder moeten zetten. Niet alles kan worden betaald door de overheid. In die beginjaren werd het de bewoners erg gemakkelijk gemaakt. Er waren vergoedingen voor dit en voor dat. Een Rotterdamse mentaliteit zou deze stad geen slecht doen
Pingback: De brug (Connie Franssen) | Bouw de IJmeerbrug