Artisjokken, of liever gezegd hoe je die eet, zeggen iets over je persoonlijkheid. Kijk maar naar de foto. Dat is het bord van mijn lief. Pure kunst.
Hij zit tegenover me en pelt zorgvuldig blaadje voor blaadje en zegt ondertussen dingen als ‘mooi toch, hoe de natuur in elkaar zit’ en ‘kijk ’s Ceetje, hoe prachtig’. Die blaadjes legt ‘ie dan weer gezellig – lepeltje, lepeltje – achter elkaar. Ondertussen wordt zijn artisjok mooier en mooier. Soort van erotisch ook. Van een bolle groene gezelligerd naar een paarslila, zachtbleke sensuele vorm die hij voorzichtig, bijna teder openvouwt en blaadje voor blaadje plukt. Tot op de bodem waar hij dan weer zacht het hooi vanaf schraapt met een mesje. Volkomen verdiept in zijn projectje. Wat overblijft is een soort Van Gogh zonnebloem en als dat ook op is, krijg je dus dat schilderij met die blaadjes. Zelfs als je mijn lief niet zou kennen, zou je weten: dit is een kunstzinnig type, zorgvuldig en met oog voor detail.
Nee, dan die van mij. Met twee handen pluk ik de blaadjes, doop ze zo diep mogelijk in een sausje en lebber. In no time is mijn bord – en eigenlijk het hele gebied eromheen – een slagveld. Het hooi trek ik er ruw vanaf, de bodem wordt niet bewonderd maar verorberd. Duidelijk iemand van het grote gebaar, de chaos.
Maar daarna ga ik zitten kijken naar lief die zo heerlijk bezig is. En dan ben ik zo blij dat we samen zijn!