Categorie archief: spiritualiteit
Tussen hemel en aarde
Het is zondagochtend, een uur of half tien. Ik zit in de auto, radio 4 staat aan. Tussen hemel en aarde heet het programma. Een betere naam voor een zondagochtend kun je niet verzinnen, bedenk ik, terwijl ik naar het … Lees verder
Buigen maar
Vers uit het vliegtuig en licht verdwaasd maar gelukkig, liep ik in december op Tokyo Central Station. Ik probeerde een kaartje te toveren uit een onbegrijpelijke kaartjesmachine. En ik staarde naar het nog onbegrijpelijker bord met rode, groene, blauwe en … Lees verder
Messy
Dat het maandenlang dor, droog en saai is op je kussen. En dat dan ineens de genade uit een onverwacht hoekje naderbij sluipt in de vorm van een inzicht waar je wat aan hebt. Dit was er eentje in de … Lees verder
Kletsen met L5
‘Oud zeer wordt vaak vastgehouden in de lage rug,’ zegt mijn restorative yoga leraar. Nou nou, dat klinkt wel erg new-agerig, denk ik terwijl de tranen op mijn yogamatje druppen. Dat er veel zeer zit bij mijn laagste werveltje, is … Lees verder
De lekkerste!
Iedere laatste dinsdag van de maand is er in het zencentrum een theeceremonie. Nou ja, ceremonietje. We drinken, in stilte en op ons kussentje, thee die ons geserveerd wordt. Doodgewone thee uit een pakje. Degene die serveert buigt en tilt … Lees verder
Niets doen
Man, wat houd ik toch van de zenbeoefening! Net als je afscheid hebt genomen van het hele idee beoefening, glimmert er op een doordeweekse dinsdagavond ineens weer iets waar ik heel veel aan heb. Never a dull moment op het … Lees verder
Pleegzuster Bloedwijn
Mijn beste vriend worstelt. Dat zit een beetje in de aard van het beestje dankzij een buitengewoon traumatische ervaring in zijn jeugd. Hij worstelt, spartelt en wil gered worden. En dat is een spekkie naar het bekkie van mijn innerlijke … Lees verder
Ontmanteling
Laatst stond ik op een brug en keek naar de winterzon die de sneeuw en de Amstel deed glinsteren. En ik bedacht dat het leven niet gaat over leren maar over afleren. Zien en afleren om precies te zijn. Over … Lees verder
Dharmaqueen, dhramaqueen
Mijn vingers hebben eigenaardige schrijfvoorkeuren. Ze tikken graag ‘ene’ in plaats van ‘een’ bijvoorbeeld. En ze schrijven ook graag dhrama in plaats van dharma. Waarom ze dat doen? Geen idee. Hersens zijn kronkelige, ingewikkelde dingen die hun eigen gang gaan … Lees verder
Rimpelingen
Zennies hebben het vaak over het relatieve en het absolute. In gewone mensentaal: je alledaagse gedoetje en de eeuwigheid. Een minuscule rimpeling op de oppervlakte van een oneindige, diepe oceaan gevuld met onvermoede schatten en schoonheid. En dat miniscule rimpelingetje: … Lees verder