Bitterzoet

Geef toe. Als je er over nadenkt is het niet te doen, het leven.  Je hebt lief, krijgt kinderen, vrienden, spullen en wijsheid. Je vergaart en vergaart. En dan ga je dood. En je kinderen ook, en je geliefden ook. Dat besef doet pijn en kleurt alles bitterzoet.

Geef toe. Als je er over nadenkt is het leven een schitterend ongeluk. Niets meer of minder dan een wonder. De wereld een stipje in een oneindig universum en op die wereld jij en ik en al die anderen. Even. Heel even in een magische, wondere wereld. Sla Planet Earth er maar op na.

Geef toe. Hoe je er ook naar kijkt. Dat gegeven schept verplichtingen. Goed voor elkaar en de wereld te zorgen. En ook al mislukt het regelmatig…dat verlangen toch laten branden in je hartje, dat is waar het om gaat. Denk ik.

Dit bericht is geplaatst in Dood, Leven, Liefde. Bookmark de permalink.

0 Reacties op Bitterzoet

  1. Eymert Versteegt schreef:

    Denk ik ook :).

    Ik besef me dit ook meer en meer en soms benauwt het me. Maar ja, het maakt het niet minder waar.

  2. vlasje schreef:

    Ook mijn diepste gevoel en waarom ik niet bang ben voor de dood. We hebben geen idee of het verder gaat en hoe dan. Maar wat we nu hebben is al zo’n kado!

  3. kanteldenker schreef:

    Dit gevoel is ook mijn gevoel. Dank je voor het delen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *