Vanmiddag in de rij voor de kassa bij AH. Hing een beetje futloos over mijn karretje te kijken naar de bladen in het schap. Wat zijn dat er veel eigenlijk. Bovenin de ‘Wraf’ en ‘Hondenleven’, twee glossy’s over honden. Stukje verder tel ik een stuk of vijf bladen over auto’s, drie bladen over bloemschikken, stuk of zes over wonen, een hele rits over kleren. Een stuk of twintig bouquetromannetjes over hartstocht met fijne tekeningen op de voorkant. Halfblote mannen houden hulpeloze vrouwen in een hartstochtelijke houdgreep. Beetje onder die boekjes ligt Heleen. Met de volksschrijfster zelf op de spuuglelijke cover. Ziet er beetje eng uit. Een erg blote, zuurstokroze jurk waar de borsten half uitvallen. Een nare, zielloze grijns op een dichtgeplamuurd gezicht. Een mannenhand kruipt van beneden omhoog en knijpt in haar tiet. Stout hoor.
Ik weet het niet maar op de een of andere manier lijkt me zo’n bladenschap in de AH voer voor sociologen. Ik voel me steeds meer gemarket. Vorige week kreeg ik een naar aanleiding van een ingevulde vragenlijst een mail dat ik behoor tot de post-materialisten.
Ik citeer:
De maatschappijkritische idealist die zichzelf wil ontplooien, zich verzet tegen sociaal onrecht en opkomt voor het milieu. Solidariteit en harmonie kenmerken de mensen binnen dit milieu. Ze zijn kritisch ten opzichte van de hedendaagse maatschappij. Het streven naar een onderlinge verbondenheid, het nemen van verantwoordelijkheden en het werken aan sociaal-maatschappelijke verbeteringen, spelen een prominente rol. Postmaterialisten hechten er veel belang aan te kunnen leven volgens hun eigen principes en zijn sterk sociaal bewogen. Verantwoord leven is belangrijk: zonder verspilling, winstbejag en zonder aantasting van het milieu. Bij voorkeur werkt men bij instellingen of organisaties die een bijdrage leveren aan het maatschappelijk welzijn. Mensen binnen dit milieu tonen zich zowel geïnteresseerd in kunst en cultuur (film, musea, toneel, cabaret, klassieke concerten), als in een meer ‘huiselijke’ vorm van vrijetijdsbesteding. Het gezinsleven is veelal hecht (sterke onderlinge betrokkenheid), maar niet ingericht volgens traditionele patronen.
Nou zat ik helemaal niet te wachten op een hokje. Sterker nog, ik ben niet zo van de groepen en al helemaal niet van de marketing. Maar ik moet toegeven: het klopt als een busje. Bij motivaction kan iedereen z’n eigen etiketje ophalen…
Altijd leuk die testjes. Ik ben blijkbaar een postmoderne hedonist. Herken je mij in de volgende omschrijving?
Een pionier van de beleveniscultuur, waarin experiment en het breken met morele en sociale conventies doelen op zichzelf zijn geworden.
Mensen die tot de postmoderne hedonisten worden gerekend, zijn individualistisch en tonen een sterke wil tot zelfbeschikking. Ook hechten zij veel waarde aan zelfontplooiing en persoonlijke groei. Mensen binnen dit milieu hebben een onafhankelijke leefstijl en hechten er veel belang aan zelf te kunnen beslissen over de dingen die hen aangaan. Opvallend is het relatief grote aantal mensen dat zelfstandig een beroep uitoefent. Werk is belangrijk, maar niet heilig: ook activiteiten in de vrijetijdssfeer kunnen intrinsieke voldoening geven. Postmoderne hedonisten genieten van kunst en cultuur (museumbezoek, cabaret en toneel), maar er is ook sprake van een rijk uitgaansleven en er wordt veel aan sport gedaan. Binnen dit milieu komt het traditionele gezinspatroon relatief minder vaak voor.
Vervolgens zijn op u de volgende waardenprofielen van toepassing, van meest naar minst passend:
2. Postmaterialisten
3. Gemaksgeorienteerden
4. Kosmopolieten
5. Nieuwe conservatieven
6. Opwaarts mobielen
7. Moderne burgerij
8. Traditionele burgerij