Helemaal snappen doe ik het niet. Hoe een naar kind de NL gemoederen en media zo kan bezig houden. En ik snap de ‘serieuze’ journalistiek al helemaal niet.Clairy, Paul, Jeroen. Niemand stelde onze national crimefighter – op z’n Balkenendes: kruimfeiter – de simpele vraag: waarom met het breken van het nieuws wachten tot zondag? Dan had de nationale kruimfeiter moeten antwoorden dat het vanwege de centjes was. Dat SBS nu nog even een weekje de tijd moest krijgen om de reclamehuid duur te verkopen, met fijn percentage voor PRdV uiteraard.
Heeft de aandacht voor het nare kind te maken met het feit dat er een blond, VS meisje verdwenen is en de lage landen nu internationaal toch ook een beetje in hun hempie staan? Is het omdat er weer eens een nationale zondebok opgestaan is waar we eendrachtig boos op kunnen worden? Of komt het doordat de film van dat andere nare kind op zich laat wachten en momentum verliest en we toch iets moeten hebben om verontwaardigd over te zijn?
Over twee weken gaan man en kind snowboarden in Italie. Ik blijf thuis en overweeg een experiment: een week lang geen nieuws. Geen TV – behalve de DVD met tig afleveringen Grey’s Anatomy – geen kranten, geen radio. Uitsluitend fijne muziek, goeie boeken en inspirerende klussen. Mezelf alleen nog maar voeden met goede energie. Wat zal de wereld dan mooi zijn!
uhhhh wel zin om met je nare vriendin te gaan eten?
Ik kan je de Gilmore Girls aanraden. Heel leuk.
@ MCB: altijd schat, jij hoort bij de goede en mooie dingen in het leven
@simone: heb de girls wel ’s gezien maarre niet helemaal mijn ding…
Nou dat is ook wat Simone.
Toen de Gilmore Girls regulier werden uitgezonden vond ik er niets aan, nu in de herhaling geniet ik van elke aflevering. Dat had ik ook met Seinfeld. Het origineel nooit bekeken, maar in de herhaling(de eerste wel te verstaan) genoot ik als de pest.
@Connie, mag ik je een filmtip aan de hand doen?
“And when did you last see your father”. Een serieus verhaal uit het recente verleden en het nu tussen een vader en een zoon. Maar een lekkere lachfilm is ook goed. In dat veband raad ik “Sixty Six” aan over een jonge die zijn Bar mitswa in duigen ziet vallen omdat Engeland in 1966 in de voetbalfinale staat. Hilarisch.
Gewoon lekker een hele dag uit het raam staren met een kop lekkere thee tussen je handen geklemd is ook prima.
Rene, Dat had ik met “The Young Ones” werd extreem gestressed van alle troep die ze er weer van maakten.
Ja, wat kan ik zeggen. The Gilmore Girls het is wel wat zoet, maar er valt iets te zeggen voor self-made (street) smart women die er niet uitzien alsof ze in de uitverkoop liggen en kunnen praten alsof hun hersens op speed lopen, compassie hebben, positief zijn en een ironische vorm van humor hebben. En het is heel heel slim geschreven eigenlijk. De laatste serie is niet door de bedenkers geschreven en is ook minder goed.
Wij zijn nu Damages aan het kijken, is verslavend goed (en in en in slecht). En Glenn Close (en Ted Danson) is (as always) verrukkelijk. Aflevering 6 is a.s. zaterdag bij de BBC, maar je moet echt alle afleveringen zien.