Weg!

Dit wordt een beetje stichtelijk stukje vrees ik….kan even niet anders.

Verlangde ik toch ineens zo verschrikkelijk naar Toscane. Zat gewoon in m’n autootje, terug van AH en ineens prachtige beelden van Toscaanse heuvels en heftige heimwee in hoofd en hart. Even later besefte ik waar dat verlangen vandaan komt.

Isa komt thuis van school. ‘Depressie is de trend,’ roept ze terwijl ze haar tas op de grond smijt. ‘Ik word er doodziek van. Drama, schreeuwen, janken, crisis. Iedereen is depressief of wordt mishandeld of heeft andere problemen. En ik word gebruikt als een soort steunpaal terwijl ik het ook niet weet. Wat is nou waar van al die drama’s en wat niet? Kinderen zien gewoon te veel om zich heen en dan gaan ze dat overnemen. Ik ga niet meer naar school. Nooit meer!’

Ik laat haar uitrazen, knuffel en aai. En probeer dan te achterhalen wat er precies aan de hand is. De drama’s zijn inderdaad niet van de lucht maar wat is er van waar? Pubers zijn heftig en hebben die heftigheid nodig. Wat ze zien is waarheid en ruimte voor nuancering en relativering is er niet.

Isa groeit op in een wereld waarin entertainment de norm is. En waarin ook alles entertainment lijkt te worden. Van wedstrijdjes op MTV waar jongeren elkaar zo hard mogelijk dissen tot en met postume EO tv boodschappen van dierbare overledenen. En alle pulp die er tussen zit. Allemaal even inhoudsloos en uitsluitend gericht op kijkcijfers. Dat er thuis niet naar gekeken wordt, maakt niet uit. Kanalen zat dus binnenkomen doet het toch wel.

Ik vind het als groot mens al lastig. Het is verleidelijk je lekker makkelijk te laten meevoeren door de pulpgolf,  passief achterover te leunen en te denken ‘dit is nu eenmaal de wereld waarin we leven’.  Het is helemaal lastig een klein mens te leren het kaf van het koren te scheiden, haar intuïtie te scherpen, steeds op zoek te gaan naar dat wat authentiek is en vooral niet achterover te leunen omdat het nu eenmaal is zoals het is. En dat zijn dus de momenten waarop ik verlang naar Toscane. Waarop ik Isa wil omringen met echte schoonheid, eenvoud, natuur en authenticiteit. Weg van alle bullshit.

Dit bericht is geplaatst in Groei, Leven, Reizen, Schoonheid met de tags . Bookmark de permalink.

0 Reacties op Weg!

  1. René schreef:

    Doe het gewoon! Nee je dochter mee aan de hand door de schoonheid die Toscane heeft te bieden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *