Stom! Heel erg stom!

Ik vind het stom, executeur zijn. Echt heel erg stom. Gisteren overdosis executeurschap. Eerst naar Badhoevedorp, naar de verzekeringman en de makelaar. Afspraken maken, prijs bepalen voor het huis van broertje. Wil je wat extra kopietjes van de overlijdensakte, vraagt verzekeringmeneer. Graag! Handig! roep ik enthousiast terwijl ik hard met papieren wapper om de tranen te bedwingen. Brullend over de Zwanenburgerdijk – aalscholvers, het riet dat zich spiegelt in stil water, ademhalen- richting Zwanenburg.

De uitvaartmeneer heeft daar een eigen uitvaartwinkel. Ja, dat bestaat. Zijn uitvaartoutfit, pandjesjas, grijs vest, hoge hoed, hangen over een paspop, als een kostuum voor een theaterproductie. “Ik ben m’n hele leven drogist geweest,” zegt uitvaartmeneer. “Ben bij toeval in de uitvaartbranche gerold. Bevalt me prima.” Hij overhandigt me een plastic tasje met daarin de linten en de kaartjes die van de bloemen afgehaald zijn. ‘Dag lief, dapper broertje’ lees ik in de diepte van de tas. “Denk je aan de bedankkaartjes? Ik heb standaardteksten, maar jou kennende zul je het wel op je eigen manier willen doen.” Ja, meneer de uitvaartmeneer, ik wil het op mijn eigen manier doen, tot aan mijn eigen dood graag op mijn eigen manier doen.

Buitenveldert, de notaris. “Ik snap niks van het testament,” klaag ik. “Wat is dat nou voor taalgebruik.” De notaris legt het me uit maar mijn aandacht dwaalt af. Naar de kunst aan de muur. De grote opa-klok waarvan de kettingen roerloos en werkeloos naar beneden hangen. Naar het blad van de houten vergadertafel waar de papieren van mijn broertje liggen. Er is alleen nog maar papier over, verder niks. Ik wil heel erg graag ergens anders zijn. Ik wil heel erg graag geen executeur zijn. En ik wil vooral heel erg graag dat mijn broertje on-dood wordt.

’s Avonds voor het laatst met de familie in het huis eten. We hebben allemaal iets meegenomen waar broertje van hield. Couscous salade, bami, kipkluifjes, hazelnootschuimtaart van Damman en wijn, veel wijn. Bespreken welke as-sierraden en wie. Lezen de linten. Mijn grote nichtje, de dappere oudste dochter, moet ineens heel erg huilen. Dat moeten we allemaal eigenlijk. Doodgaan is stom. Het zou verboden moeten worden.