Hebben jullie dat nou ook? Dat er van alles over iets te doen is en dat je dan toch niet in staat bent er een doordachte, genuanceerde – of botte, ongenuanceerde natuurlijk, maar ja wie zit daar op te wachten? – mening over te vormen. Dat je al moe wordt bij het idee alleen al dat je er over na moet gaan denken.
Neem de landelijke politiek. Bij uitstek een onderwerp waarbij mijn verstand tegenwoordig bevriest. Waarbij ik uit mijn bovenkamer vertrek, de deur met een harde knal achter me dicht trekkend. Van de in en in domme kroegtaal van Wilders tot het ondoordachte intellectualisme van Plasterk. Verbijstering en gêne, meer kan ik niet opbrengen. Onderlinge relletjes uitvergroot tot voorpaginanieuws. In de normale wereld gaan mensen met elkaar rond de tafel en zoeken naar een oplossing. Praten het uit. O, bedoelde je dat? Maar dan kunnen we het zo en zo oplossen. Biertje? Zo niet in Den Haag. Iedere scheet krijgt categorie 5 toebedeeld.
En het rare is, dat het met Nederlanders door de bank genomen uitstekend gaat. Vakantie, flatscreen, gevulde koelkast, droge voeten. Maar als collectief hebben we het gevoel dat de dijken ieder moment kunnen doorbreken. En er tsunami’s gevaarlijkheid en buitenland en vreemdheid over ons heen zullen golven en ons id(ee) doen verwateren…Wat onzin is natuurlijk. Alleen lijkt het alsof niemand in Den Haag in staat is onderbuik/ kroeg/ borrel/ prietpraat goed te analyseren en daar te deponeren waar het hoort: de plee. Om er vervolgens iets goeds voor in de plaats te zetten. Ideeën die zetelen in hoofd en hart in plaats van in de onderbuik.
Het moet niet veel gekker worden. Je gaat als verbijsterd onderdaan nog verlangen naar een krachtig leider als je niet oppast. Een begenadigd spreker. Iemand die ons inspireert en vergezichten toont. Die zoekt naar de overeenkomst in plaats van naar het verschil. Iemand die geneuzel, stemmingmakerij en klein denken verbiedt op straffe van vier weken sociale dienstplicht in Afrika. Zou Bill Clinton nog iets te doen hebben? Is hij te verleiden met een doos flinke Hollandse bolknaksen? Of andersom…die sigaren juist in…nee, da’s flauw…
Mijn punt is: wat is wijsheid? Gaan we massaal onze vertegenwoordigers negeren? Krant opzeggen, journaal uit? Pauw en Witteman op een lange vakantie sturen? Afspreken nooit nooit nooit meer te bellen naar radioprogramma’s als standpunt.nl. Kortom: de onderbuik laten voor wat ‘ie is. Iets waar van onderen niet zo frisse lucht uitkomt. Rust. Zodat we onszelf weer kunnen horen denken en voelen.
Zo. En nu ga ik naar ’t Oor om de nieuwe cd van Philly en Perquisite te scoren. Tv uit/ stereo aan. Hard.