Peace!

Gisteren even dagje mantelzorger af. Liep te stuiteren na de afgelopen dagen. Eten met hartsvriendin. Aan de overkant van het plein zie ik een coffeeshop. ‘We moeten zo wel even jointjes halen voor broertje,’ zeg ik. Legitimeren bij de deur en weer binnen bij het loket. ‘Vijf White Widows graag,’ zeg ik alsof ik bij de bakker sta. ‘En doe ook maar vijf Santa Maria.’ Die zijn voor eigen gebruik. Santa Maria heet het plaatsje waar we net vakantie gevierd  hebben, een goed voorteken.

Bij hartsvriendin schuiven we de schuifpui open en zetten twee stoelen in de deuropening. Buiten komt het met bakken uit de hemel. Roken. Voor het eerst in twintig jaar. ‘Ik voel niks,’ zegt hartsvriendin. ‘Ik wel. Er zit een luchtbel in mijn borstkas. Een luchtbel, wat voor kleur zou die zijn?’ We filosoferen even over de kleur van een interne luchtbel. ‘Ik voel niks,’ giechelt vriendin. ‘Kijk een regenboog, zou die er nou echt zijn denk je, of zien wij die alleen? Even een wijntje inschenken. Oeps. Nu gaan we het over mannen hebben. ‘ ‘Ik moet echt meer investeren in de relatie,’ mekker ik. ‘Ja, maar nu even niet. Mevrouw heeft nog niet genoeg mega-projectjes,  moet je er nog iets bij hebben? Anders verveel je je maar.’ We vallen lachend tegen elkaar aan. En houden niet meer op. Buikpijn, tranen van het lachen. Alle stress en verdriet lost op in lachtranen.

Broertje kan ‘medicinale’ cannabis via de huisarts krijgen. Uitsluitend om thee van te trekken, jointjes worden niet geleverd – die zijn maar schadelijk voor de gezondheid, werd echt gezegd! Kosten: 65 euro voor 5 gram. Ik word dus maar kind aan huis op de blowboot. En die Santa Maria, die hou ik er voorlopig ook in.  Per slot ben ik ook gewond. Mijn hartje bloedt, dat telt ook vind ik.

Dit bericht is geplaatst in Broertje, Familie, kanker, Leven, Liefde, Planet Onco met de tags . Bookmark de permalink.

0 Reacties op Peace!

  1. Klaartje schreef:

    Haha, mooi verhaal.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *