Niemandsland

‘Lady Gaga machtiger dan Madonna en Beyoncé’, lees ik op internet. Machtig. Grappig, ik ken Lady Gaga helemaal niet. Ja, wel van gehoord natuurlijk maar ken geen enkel nummer.  En M. en B. ook machtig? Hoe definieer je dat dan? Is rijk per definitie machtig?

Soms word ik een beetje gek van mezelf.

De afgelopen twee weken was er niet veel werk. Geen werk, geen geld dus spannende tochtjes maken zat er ook niet in. Ik woonde even in een leeg niemandsland waar niets niets niets gebeurde. Daarentegen gebeurde er in de wereld juist veel waar ik naar kon kijken en waar ik wat van kon vinden. Het kabinet Wilders was in de maak – never a dull moment. De meningen vlogen in het rond, stuiterden tegen de muren op en vulden de ether.

Vooral het CDA congres leverde fascinerende tv op. Al die 1 minuut berichten uit alle hoeken en gaten van het land. Van mastodonten en eendagsvliegen. Van Limburgers en Friezen. Met en zonder tranen. En dan uiteindelijk de uitkomst – toch nog onverwacht. Het mooie ervan vond ik vooral dat het zo zichtbaar werd dat iedere situatie, ieder gevoel, een diamantje is. Een steen met heel veel verschillende facetten. Welk facet je ziet, ligt aan hoe het licht er op valt of welk licht iemand anders er op laat schijnen. En of dat licht misschien zachtroze of grijs gekleurd is door eerdere ervaringen. Er is altijd een andere kant. Niemand kan ooit de volledige realiteit, laat staan waarheid, zien.

Temidden van al dat gedoe bespeurde ik iets eigenaardigs bij mezelf: a. ik vond er helemaal niet zoveel van b: ik ben blij dat ik niet meer Twitter…Uiteindelijk bleef ik stil achter. Een beetje verlangend naar de de tijd dat ik alles zeker wist. Aan de andere kant. Het bevalt me wel, dit niemandsland.

Nou ja. Wie met zen omgaat, wordt ermee besmet, zullen we maar zeggen.

 

Dit bericht is geplaatst in Leven, Politiek. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *