Je hebt de Dag van de Romantische Muziek, de Week van het Gezond Bewegen, de Maand van de Gebitscontrole, het Jaar van de Molens. En je hebt de Dag van de Dialoog. Dat is donderdag. In het hele land schuiven dan mensen bij elkaar aan tafel om te eten en te praten. In Almere staan vijftig tafels en gaan we het hebben over de Identititeit van Almere. ‘We’ ja, want ik ben gestrikt als gespreksleider en zodoende moest ik gisteren een cursus dialoog methodiek volgen.
De cursus werd gegeven door twee gevorderde dames met Duits accent. De ene droeg een afritslegerbroek, waarschijnlijk als eigentijdse opvolger van de paarse tuinbroek want ze had ook van dat haar. Wij, gevarieerd gezelschap, luisterden en oefenden aan de hand van een Powerpointpresentatie in ouwehoeren. “Nah,” kwam Frau leiterin er af en toe tussen – waar ik steeds een beetje van schrok – “wechselen jullie ab und zu van rolle?” “Ja hoor,” zeiden wij braaf en ouwehoerden gezellig verder.
“Hé, Connie,” zei uitleenmoslim Salahadin tegen me. “Vroeger in Den Haag waar ik opgroeide ouwehoerden we gewoon met elkaar. Nu moet je dat organiseren. Raar eigenlijk.” Aranka van Bombarie die allerlei leuke dingen in Buiten probeert te doen, Richard die beleidsadviseur is in Ymere en nooit hier zou willen wonen, Salahadin en ik zaten stevig verwikkeld in onze eigen Almere dialoog en hadden geen enkele aandrang om wat voor Rolle dan ook op ons te nemen. En nee, er kwamen geen baanbrekende inzichten. We constateerden dat de stad ziel mist, het allemaal tijd nodig heeft en dat we allemaal ons best doen onze steentjes bij te dragen. En het was buitengewoon gemutlich. Want dat is natuurlijk een beetje het verneukeratieve van zo’n dag. Het wordt een thuiswedstrijd met allemaal mensen die per definitie betrokken zijn anders zouden ze niet aanschuiven…
En dan ’s avonds het mooie bericht: het is een meisje! En ze heet Lilianne. Nooit verwacht, toch gekomen. Ik ben benieuwd. Ze schijnt nog niet zo heel lang PvdA lid te zijn en dus nog niet gepokt en gemazeld in de strikte PvdA hiërarchie. En ze is – volgens haar eigen site – iemand die verbind en ruimte geeft. En dat is, zo hadden wij net geleerd tijdens de klepcursus, de kracht van een gespreksleider. Nah, Lilianne, zet ‘m auf!
Nah, viel Spass mit der/die/das/den/dem gesprechen, dus…