Dat het maandenlang dor, droog en saai is op je kussen. En dat dan ineens de genade uit een onverwacht hoekje naderbij sluipt in de vorm van een inzicht waar je wat aan hebt. Dit was er eentje in de categorie: wist ik al jaren maar nu WEET ik het. En het inzicht was – insert tromgeroffel – het leven is messy. Sorry voor de teleurstelling en dat ik niet met wat verheveners op de proppen kom, maar mij helpt het, dus wie weet jou ook. Het leven is rommelig, gaat soms – maar meestal niet – zoals je wilt dat het loopt en dat is het. En alle systemen die wij mensjes verzinnen om de boel nog enigszins in goede banen te leiden: stoplichten, huwelijk, een nieuwe auto / huis/ tv / antirimpelcreme kopen – het helpt allemaal niks. Als puntje bij paaltje komt, gaat het leven (en de dood jaja), haar goddelijke gang. We staan erbij en kijken ernaar. Met lege handjes.
Boeddha-zij-dank is er iets dat helpt tegen dat alle kanten op stuiterende leven waar we maar geen grip op krijgen. Zien wat er gaande is, nu op dit moment: nu jij dit leest en ik dit schrijf. Zien wat er gaande is, wat je nu op dit moment te doen staat. En dan bij voorkeur in het besef dat je ieder moment dood neer kunt vallen.
Over dood neervallen gesproken. Ik vind dat jullie de blog en het boek van mede-zennie Garmt van Soest moeten lezen. Garmt schrijft vurig en vrij over leven en dood en hoe hij zijn ziekte ALS in de balls kicked. Hij kickt niet alleen ALS in de balls, maar mij ook – als ik die zou hebben. Schop onder mijn kont dan maar. Waar wacht je op, Franssen? – is de vraag die van iedere pagina spat. Waar wacht je op? Jij, met je gezonde lijf en leden. Jij, met je pen en je mens zijn met alle hobbels en deuken en niet weten. Wees gewaar, nu. Doe, leef, val om en sta op. Mede-zennie Garmt houdt me wakker. Schrijf! Laat die stenen in de vijver plonzen en cirkels maken. Al is er maar één mens die er troost of vulmaarin aan ontleend, is het al meer dan goed.
Dank je wel, Garmt.
Aan het einde van iedere sesshindag:
“Life and death are of supreme importance. Time swiftly passes by and opportunity is lost. Each of us should strive to awaken. Awaken. Take heed,take heed! Do not squander your life.”
– Dogen Zenji (1200 – 1253)
Zie hier, komt opeens wat jij schrijft bij me binnen als een steen in mijn vijver. Zo welkom en zo voelbaar waar. Zien wat er gaande is en dat serieus nemen. Dank je voor het delen van je inzicht dat het leven messy is. Ik beaam het van harte. Liefs Richarda
Dank je wel, Richarda!