Deze dame kwam ik tegen in de Hollands Diep. Ze trof me. Overduidelijk oud, heel oud. Maar levend, hier en nu. Nou ja, op de foto dan. In het echt niet meer, want in mei stierf ze op 98 jarige leeftijd.
In de foto zie ik humor, lust, intelligentie, vrijheid, ze is volkomen zichzelf. Ze heet Louise. Louise Bourgeois, beeldend kunstenaar.
Mevrouw Bourgeois – nomen is in dit geval geen omen – zei van zichzelf dat ze gespecialiseerd is in pijn. ‘Ik wil betekenis en vorm geven aan frustratie en lijden.’ Zo lees ik in HD. Dat is gelukt. Haar werk is net zo authentiek en compromisloos als zij zelf is. Verontrustend werk, ongemakkelijk en schrijnend. De foto laat nog meer zien. Dat ze frustratie en pijn achter zich heeft gelaten. In de kern onaantastbaar. Een hoopvolle foto.
Haar werk is tot 16 januari te zien in het Haags Gemeentemuseum.
Foto: Herline Koelbl
ontroerend…
voor ons allemaal een mooi streven
om rottigheid achter ons te laten zodat we de essentie van het
leven weer kunnen ervaren, zoals toen we nog klein waren
Eens! Dank voor je reactie.
Ik heb een grote foto van haar in de keuken hangen.
Ze is van oorsprong Francaise en toen zij naar de VS verhuisde (i.v.m. huwelijk met amerikaan, uit mijn hoofd een diplomaat) verbaasde zij zich over het woord “housewife” daarom heeft ze in die periode (toen ze zelf ook een housewife was) naakte vrouwen getekend met een huis als hoofd, heel grappig (bij die tijd moet je je zoiets als Mad Men voorstellen).
Ze is “ontdekt” toen zij ergens rond de 70 was toen zij als Amerikaanse inzending meedeed bij de Kunstbiennale in Venetie.
Ze heeft van jongs af aan kunst gemaakt. Zie je soms is succes gewoon een kwestie van volhouden…
Ik kende haar helemaal niet! Ben erg benieuwd naar haar werk. Blij dat ze zo oud geworden heeft en toch nog heeft kunnen genieten van haar succes.