Het Pepsi gevoel

Vorige week plofte er een uitnodiging van de gemeente in mijn mailbox. Of ik, creatieve, inspirerende Almeerder, aanwezig wilde zijn bij een borrel in het Lido met de titel ‘Verborgen Goud’. Dat laat ik me als creatief, inspirerend goudklompje natuurlijk geen twee keer vragen. Gisterenavond wandelde ik het Lido binnen, genoot even van de steeds maar mooier wordende skyline aan de overkant van het water en mengde me tussen de andere – stuk of 16 – bekende goudklompjes.

Onder leiding van Bert van Meggelen gingen we vervolgens aan de slag. Meneer Van Meggelen is ingevlogen om onderzoek te doen naar de mogelijkheid om Almere in 2018 culturele hoofdstad te laten worden. ‘Stel’, zei Bert. ‘Je moet een Amerikaanse vriend Almere laten zien, waar neem je hem mee naar toe?’ Ik betrapte mezelf op een inwendige kreun en sprak mezelf op Amerikaanse wijze toe: Kom op Franssen, we doen niet aan cynisme! Open mind! Think positive! Dus ik hield mijn mond en luisterde. Ik luisterde naar de verhalen die ik duizend keer eerder hoorde. Ik dacht aan al die bijeenkomsten waar creatieve, inspirerende Almeerders, dure ingevlogen niet-Almeerders inlichten over de stad.

Ik hoorde de conclusies die meneer Bert trok en dacht aan het stapeltje rapporten over cultuurbeleid dat ik nog ergens in een hangmap heb hangen. Prima rapporten van Rinus Haks, van Cox Habbema, van Riek Bakker. Ik vroeg me af of die rapporten in het stadhuis ook nog ergens in een hangmap hingen. Ik bedacht dat ik een Pechtold had moeten doen: een stapel rapporten op tafel neerleggen en zeggen: meneer Van Meggelen, het was leuk kennis maken, maar we weten hier al lang en heel precies hoe het ervoor staat met cultuur. Dit is al gedaan en dank u, maar we kunnen het zelf. Voor niks. Ik dacht aan al die verhalen die we verzameld hebben voor het Geheugen van Almere en die met een muisklik te lezen zijn.  Verhalen die een veelkleurig beeld van de stad geven. Ik bedacht hoe fijn het zou zijn als er op de afdeling cultuur een paar goeie, sterke Almeerders zouden gaan werken die een goed doortimmerd lange, lange, lange termijn cultuurbeleid op de rails gaan zetten zonder de geur van megalomanie en citymarketing. Laat 1000 kleine bloemetjes bloeien en blijf er dan vooral eens een keer met je tengels af.

Dat bedacht ik allemaal en ik keek naar die mooie skyline en kon het Pepsi gevoel niet meer van me af schudden: seen it, done it. Ik deed mijn naamkaartje af, legde het naast mijn glaasje Spa en vertrok. Sorry gemeente, ik ben toch geen goudklompje.

Dit bericht is geplaatst in Almere, Politiek. Bookmark de permalink.

0 Reacties op Het Pepsi gevoel

  1. René schreef:

    Altijd maar weer dat zelfde wiel uitvinden en draaien he?

  2. Kees den Brabo schreef:

    Geef de hoop niet op, eens………

  3. Marco de Kat schreef:

    Ik dacht aan een opmerking over je waarde en gewicht in goud. Maar dat schiet in jouw geval ook niet op…

  4. Hé Connie,

    La histoire sa repète is ook cultuur. Het traditioneel herhalen van dezelfde exercities als een mantra. Dezelfde goede voornemens elk jaar weer. De gemeenschap is ook een organisch wezen net als jij en het zou naar zijn als dat organische wezen jouw wezen als een Koning Midas in goud zou veranderen. Le roi est mort, vive le roi. Je weet beter als geen ander hoe dat met verhalen en vertellen gaat.

    En toch…. onze stad breidt uit met telkens nieuwe mensen van buiten en van binnen. En die verhalen moeten we dus wel herhalen. Wat we niet moeten doen is bij de pakken neer gaan zitten en vooral niet met het hoofd in de schoot geworpen. Er is een horizon met een puntje er op en daar lopen we gezamenlijk op af. Bereiken zullen we dat puntje nooit en daar gaat het niet om. Het is niet het eindpunt maar de reis die ons plezier moet verschaffen. Het samen zijn en zien dat er iets gevorderd is, de meters die achter ons liggen. De film waarnemen is moeilijk als je alleen kijkt naar de foto. Dus kop op en wandel met me mee naar een volgende rustplaats.

    Ik koester dat je van vlees en bloed bent en dat je aangenaam bent om mee te beleven. Onze cultuur wordt niet maar is. We moeten nu alleen nog duidelijk maken dat we de Europese Hoofdstad gisteren al waren en morgen zullen zijn.

    Veel sterkte en liefs, Joost

    • Connie schreef:

      Joost, mon ami…
      Herhalen is het punt niet. Tuurlijk moet dat. Doen is het punt en dat komt maar niet. ‘Stadhuis’ is kort van memorie en aangezien ik wandelend geheugen van almere ben (kreun!) valt me dat op. Dat een mooi rapport als dat van Haks met veel toetérs en bellén gepresenteerd wordt en vervolgens verdwijnt….om dan vrolijk 5 jaar later dezelfde excercitie uit te laten voeren. Zeg nou eerlijk, da’s toch zonde???
      Sterkte heb ik overigens niet nodig, het gaat me goed, merci bien. Liefs, is wat anders: hoe meer hoe beter!

  5. Marcel Bakker schreef:

    En weer een bevestiging dat andere veel beter kunnen verwoorden wat ik denk en voel dan ik zelf. Lekker om te lezen Connie los van dat literaire franse gebrabbel erna dan. Marcel

  6. Hajo de Vries schreef:

    Beste Connie,

    Herhaling is de kracht van de boodschap.

    Als je tijdens zo’n sessie meediscussieerd kun je toegevoegde waarde leveren, als je wegloopt kun je geen enkele boodschap vertellen.

    Veel liefs,

    Hajo

  7. René schreef:

    @Hajo

    In Almere wordt alles zoveel herhaald dat het vervelend begint te worden. Het is het middel om zaken op de lange baan te schuiven en mensen zogenaamd betrokken te houden.

    Connie heeft het enige juiste gedaan. Haar verwijten dat ze dan geen boodschap meer kan vertellen is een gotspe. Als iemand boodschappen op een positieve manier heeft verteld aan iedere ‘betrokken’ dan is zij het wel.

  8. hajodevries schreef:

    @René

    Als je wegloopt ben je niet aanwezig dus kun je niet mee praten. Een constatering, geen gotspe.

    Er is niets mis mee dat Bert van Mechelen inventariseert wat er al is. Sterker nog, het is raar als hij dat niet doet. Ik weet wat Connie in het verleden heeft gedaan en heb daar veel respect voor.

    Op zo’n belangrijk moment niet mee praten is een gemiste kans.

    Met vriendelijke groeten,

    Hajo

  9. Haglet Alter schreef:

    gohhh, connie wat ben je goed! Als je op Ameland bent ga ik je nog een en ander vertellen over culturele hoofdsteden en de Friese ambitie :)) en over Hajo’s eindeloze herhalingen

    Haglet Alter

  10. Robert van Boven schreef:

    Heerlijk om je visie te lezen! Blijkbaar moeten we keer op keer op keer op keer hetzelfde bedenken.

    Dank Connie!

Laat een reactie achter bij Robert van Boven Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *