Heimweeërig

Ik verklaar hierbij de No Impact Week voor mislukt. Mijn no impact week althans. Van Lelystad naar Urk, van Marknesse naar Almere. Fotografe Claudia en ik stuiteren de hele provincie rond om interviews met ondernemers te maken. En OV naar Urk met een mobiele fotostudio? Droom verder.

Afspraak in Amsterdam met trein en OV fietsje. Dat altijd.  Niets heerlijkers dan door de stille donkere avond over de grachten te fietsen. Inkijkjes in zachtverlichte huiskamers en kroegen. Herinneringen op iedere straathoek. Ik word er erg gelukkig van. En ook heimweeërig.

Wachtend op de trein naar Almere is de overgang groot. Op het perron petjes, bontkragen, sigaretten en leggings. Doodeenzaam voel ik me dan.

Ik ken de binnenkant van Almere, dat scheelt, anders zou ik die trein niet instappen. De binnenkant van de stad waar mooie dingen gebeuren zoals het SchrijversBlock bijvoorbeeld. Georganiseerd door mensen die dat doen omdat het nodig is warmte toe te voegen, niet omdat er iets op de kaart gezet moet worden. Op zo’n moment, met een leuke schrijver en onbekenden op de bank, voel ik me thuis. Een Amsterdams gevoel.

Dit bericht is geplaatst in Almere. Bookmark de permalink.

0 Reacties op Heimweeërig

  1. Pingback: Deelnemers over Dag 7 ‘Doe iets goeds’ | No Impact Week 2011 – Nederland & Vlaanderen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *