Er is weer een heer van stand omgevallen: Hans Dijkstal. Ooit moest ik hem interviewen.
Ik belde zijn secretariaat om een interview verzoek in te dienen. Een paar uur later ging mijn mobiel. “Met Hans Dijkstal.” Ik viel even stil. “Wat een eer om op een doordeweekse dinsdagmiddag door Hans Dijkstal gebeld te worden,” zei ik. “En ik vind het een bijzondere eer om Connie Franssen aan de lijn te hebben,” zei Hans Dijkstal.
Een heer van stand. Dat kun je niet zeggen van Mark Rutte die Dijkstal postuum nog even als stemmentrekker gebruikt. “Hij bleef in goede en slechte tijden in hart en ziel VVD’er,” zei Neerlands nieuwste standupper. Dat jokt hij, want toen de VVD – post Fortuyn- stoere praatjes over allochtonen ging verkopen zei Hans Dijkstal: “De VVD is de weg kwijt. En mij bijna.” Kortom: hij was – en bleef – this close tot beëindiging lidmaatschap.
Nou ja. Weer een heer van stand dood. We hebben Wijffels nog en Rinnooy Kan. En dan zijn de heren van stand op. Het wordt tijd dat er weer eentje opstaat.