Duurzaam, bah!

Een heerlijke wandeling. Zon, strakblauwe lucht, glinsterende sneeuw die knispert onder mijn voeten. Ganzen trekken gakkend over, koolmeesjes zingen de longetjes uit hun lijf. Het was heerlijk lopen op landgoed De Kemphaan. Tot ik bij de Vaart kwam. Een aantal bomen lagen om, op anderen stond een rode stip. De bomen waar de bevers zo graag aan knagen. Tien minuten verder het geluid van motorzagen en de bijbehorende kaalslag. En als ik zeg kaalslag, dan bedoel ik ook kaalslag. Er is niets van het bos over. Geen boom staat meer overeind. Ik begin pissig te worden. Pissig over die behoefte altijd alles maar te willen beheersen, controleren.

Een groepje mannen met lichtgevende hesjes staat te praten en te roken. Ik spreek de opzichter aan. “Dat doen we in het kader van duurzaamheid,” zegt de opzichter die duidelijk de cursus ‘hoe-ga-ik-met-pissige-burgers-om’ gevolgd heeft. “We zijn bezig de duurzame ondergroei meer ruimte te geven.” “En de bomen dan? Het duurt zeker 20 jaar voor er weer iets staat.” “Ja, dat is zo, maar wij gaan nu eenmaal voor duurzaam.”

Staatsbosbeheer gaat voor duurzaam. Ik word misselijk van het begrip duurzaam. Het is een container waar van alles en nog wat ingeflikkerd wordt: zelfs bossen…Duurzaam is een excuusterm aan het worden, gebruikt om impopulaire acties te plegen. Maar voor mij wordt het steeds meer een vies woord. Ik wou maar dat ze eens met hun duurzame tengels van het groen afbleven. Moet je ’s opletten hoe duurzaam het er dan uit gaat zien.

Dit bericht is geplaatst in Almere met de tags , , . Bookmark de permalink.

0 Reacties op Duurzaam, bah!

  1. Simone schreef:

    Nou dat gevoel had ik ook maandag toen ik zag hoe ze alle prachtige bomen rondom de vuurplaats bij de Kemphaan omgehakt hadden (en het gras omgewoeld). Onbegrijpelijk.

  2. Harald Walker schreef:

    Het verschil tussen natuur en cultuur. Natuur bestaat in Flevoland nauwelijks. Alles is geplant, uitgelijnd, beheerst en gecontroleerd. Ik zal er nooit aan wennen.

  3. Mariska schreef:

    O wat word ik er moedeloos van! Lijkt het ergens eindelijk een beetje ‘bos’ of ‘echte natuur’ te worden in Almere, moet het weer plat. Juist ook op ‘zichtplekken’ waar je je door de omringende bomen ineens heel ‘thuis’ zou kunnen voelen, een soort omarming, geborgenheid. Iets waar ik in deze stad behoorlijk behoefte aan heb. Maar wie is ‘Staatsbosbeheer’? Wie neemt die besluiten?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *