De dood is niet het tegenovergestelde van het leven, het is het tegenovergestelde van geboorte. Leven is er altijd.
Dat besef had ik heel sterk toen mijn broertje doodging. Er was een soort kraamkamer gevoel. Iets groots dat stond te gebeuren en waarvan je niet weet wanneer en hoe. Je weet alleen dat het je leven ingrijpend zal veranderen. Dat gevoel is er nu weer. D. is gisteren weer opgenomen, weer vocht achter de longen, alleen kan er niets aan gedaan worden dit keer. De dood komt steeds dichterbij.
Volgende week gaan lief en ik een week naar Griekenland, dat komt slecht uit en verscheurt me.
Woorden schieten schromelijk tekort. Maar toch: sterkte!
Hoi Connie;
Na het overlijden van mijn moeder het laatste boek -in de gesprekken met God- van Neale Donald Walsch gelezen. Deze gaat over dood. Dit is precies wat hij ook daarover schrijft. Hij schrijft ook dat de dood altijd een heel heilig geschenk is voor alle mensen die erbij betrokken zijn en om de overledene heen staan. Omdat het een moment van groot inzicht kan zijn en een iemand/ geliefd persoon heeft daar een offer voor moeten brengen. Veel sterkte.