“Ga ’s recht liggen.” “Ik lig recht.” “Je ligt hartstikke scheef, zo lig je recht.” Erik pakt me bij m’n heupen en schuift. “Nu lig ik scheef, helemaal uit het lood.” “Nu lig je kaarsrecht.”
Erik is Erik Goes, mijn fysio / acupunctuur meneer. En zeer creatief met naalden. Hij heeft me jaren geleden gered van nare operaties en me letterlijk weer in evenwicht gebracht. Af en toe vlieg ik weer uit de bocht, gaat mijn oude heupblessure weer opspelen en ga ik op herhaling. Ik lig op mijn rug. Erik duwt mijn knie richting oor. Au! Duwt een beetje in mijn maag. Au! Port in mijn onderbuik. Au! Knijpt in mijn nek. Au! Hij zet een paar naaldjes. Mijn ademhaling zakt ergens onderin mijn buik. Ik voel me zwaar worden. Hij sjort een beetje aan mijn nek, drukt op een heel naar plekje. Pakt dan mijn been weer, hup, naast mijn oor, zonder een centje pijn en moeite. Mijn maag en buik zijn weer zacht. Mijn nek ontspannen. Pijnvrij zweef ik weer naar buiten.
Ik ben niet zo van de hocuspocus en de new age. Maar dit is zo concreet als de pest. Als ik de behandelkamer binnenwandel voel ik mijn energie al veranderen. Geen idee hoe het werkt, of het tussen mijn oren zit, maar het werkt. Mijn heup kan er weer tegen en ik zweef stoned de dag door. Vanmiddag maar ’s lekker een dutje doen bij de troonrede…met dank aan Erik.
Mijn complimenten aan Erik en de auteur van dit stuk.