Business as usual

Dit is er weer een in de serie bizarre gesprekken. En ja, weer in de trein: the NS Talks zou ook wel een goeie naam zijn.Weesp, vrijdagmiddag. Er komt een meneer tegenover me zitten. Zet een sympathieke doorleefde leren tas naast zich op de bank. Zijn Blackberry gaat. Aan de andere kant een andere meneer die zich duidelijk opwindt over iets. Een gratis acquisitiecursusje volgt.

“Ja, ja….maar in dit soort processen. Je moet je toch verdiepen..wat dan voorafgaat aan de werkelijke opdracht. Acquisitie is niet alleen maar een beetje babbelen maar ook inhoudelijk in je onderwerp verdiepen. Daarmee maak je jezelf waardevol voor de opdrachtgever. Mmm ja, precies. Ja, maar hoe je dat dan moet organiseren is dat je je dagtarief zodanig hoog afstelt dat je als het ware in elk project je tijd verdient die je dan in het volgende proces weer kan voor investeren. Dan kan je een buffer opbouwen. Het is ook slecht als je niet inhoudelijk meedenkt. Uiteindelijk denk ik dat kennis meer oplevert…ja… ja..mmmm….maar dat is hun eigen probleem natuurlijk. Als je bijvoorbeeld met Marcel praat, die weet alles van Iran, die kent iedere stoeptegel. Je moet dus zorgen dat je op metaniveau kunt meepraten en daar heb je capaciteiten voor nodig. Kijk, dat geldt voor mij natuurlijk ook. Dat moet je wel gaan opbouwen, je ambitie capaciteit opbouwen waardoor je opdrachten….als acquisitie alleen maar netwerken en babbelen is, tjsa…Zeg, ik ben er. We spreken elkaar. Oke, fijn weekend!”

Dit bericht is geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *