Waarom ik net buiten nou zo vreselijk aan New York moest denken. Geen idee. Winter in het Lumiere Park lijkt toch echt niet op winter in Central Park. Nou ja, ik dacht dus aan New York waar ik een tijdje heb gezeten met een studiebeurs. Sindsdien zit NY onder mijn huid en daarom hou ik zo erg van de boeken van Paul Auster. Trouwens, bedenk ik me nu, dat is ook een reden waarom onze dansrepetities zo leuk zijn. Praktisch iedereen van de groep heeft in NY gezeten, lessen gedaan, gedanst.
Oke. Paul Auster. Zijn boeken gaan praktisch altijd over NY en dan met name over Brooklyn. Zijn boeken gaan ook altijd over mannen die basically niets meer hebben om voor te leven. En over toeval. En door dat toeval gaan ze dan weer leven. De film Smoke bijvoorbeeld, van Wayne Wang. Het scenario is van Paul Auster. Harvey Keitel speelt de baas van een sigarettenwinkel op de hoek van een kruispunt in Brooklyn. Hij staat in de zaak, rookt, praat met de vaste klanten (Tom Waits is er een van) en kijkt naar buiten, naar het leven. Warm, grappig, liefdevol, ontroerend: net het leven zelf. Nou ja, vooral een keertje uit de videotheek halen.
Vorig jaar verscheen The Brooklyn Follies. Gaat weer over een man, gepensioneerd, gescheiden, niets meer om voor te leven. De allereerste zin is: I was looking for a quiet place to die. Someone recommended Brooklyn… Prachtig toch? Een van de mooiste openingen die ik ken. Dat boek gaat zo. De hoofdpersoon, Nathan, komt zijn neef tegen die hij jarenlang niet gezien heeft. De briljante, veelbelovende neef die nu achter de toonbank staat in een onooglijk boekwinkeltje. En dat boekwinkeltje is weer van een flamboyante drag queen. Vanaf dat moment verloopt het op z’n Austeriaans. Gebeurtenissen vallen om als dominostenen en onthullen een prachtig verhaal.
Vroeger stond ik vaak bij mijn vader, in de doka met het geheimzinnige rode licht, te kijken hoe op de witte vellen in bakken vloeistof, langzaam beelden opkwamen van ons gezin. Steeds maar scherper, tot het een echte foto was die mijn vader dan uit de bak viste en ophing om te drogen. Toverij. Nou, zo’n soort boek is Brooklyn Follies.
Maar hoe kwam ik hier nou weer op? Acht, weet ik veel. Ga naar de winkel en koop dat boek!
Het lijkt mij een geweldig boek. Gelukkig is het morgen zaterdag en dat is (bijna) traditioneel boekensnuffeldag hier ter huize van Gellekom.
Morgen maar eens de Ark op/aan Belfort en daarna een visje en een kop koffie.