Het zal wel tijdens een dharmales van zenleraar Nico geweest zijn. ‘Belangeloos kijken’ zei Nico en dat zinnetje bleef haken. Want eigenlijk is dat de grote oefening. Belangeloos te kijken naar dat wat zich voordoet. Als het lukt is het fijn en de natuur is een goede plek voor beginnende belangeloze kijkers want de natuur houdt z’n kop. Buiten lopen en kijken zonder de ervaring in te kleuren met je opdringerige gedachten of emoties. Registeren. Niet ‘het is koud’ of ‘de natuur stinkt’ of ‘eigenlijk moet ik naar huis’. Nee, ongefilterd tot je nemen wat zich voordoet.
Als het over mensen gaat, wordt het al een stuk lastiger. Probeer het maar eens. Een gesprek met iemand zonder dat je denkt ‘hij is stom’ of ‘vindt ‘ie me wel leuk? ‘ of alvast een slim antwoord te bedenken terwijl de ander nog niet uitgepraat is. Belangeloos luisteren is er dus ook.
Eigenlijk is dat wat ik elke dag oefen op mijn meditatiekussen. Te zitten met dat wat er is zonder er labeltjes aan te hangen. Neutraal, zonder belang, jezelf onbelangrijk maken eigenlijk.
Dag lieve connie.. Moooi.. Heb je al Shoken gedaan..? Niko is ook mijn held, hoewel niet mijn leraar ( wel met hem begonnen..) Als ik terug ben ga ik een portretje van hem schilderen.. Doei, xx
Dinsdagavond….
I agree with what you say, Connie, although ‘disinterested watching’, if I understand your phrase correctly, implies a certain intentionality. Just BE. Don’t worry whether you are labelling something or not; labelling is inevitable and a fact of life.