Beam me up!

Fijn hoor. Dat stiltecentrum in het AvL. Fijn als het lukt stil te worden temidden van verdriet en angst. Stil zijn heeft absoluut mijn voorkeur. Maar soms lukt het niet. Daarom pleit ik voor een schreeuwcentrum in ieder ziekenhuis. En verpleeghuis. Nou ja, iedere plek waar je af en toe uit je dak gaat van frustratie of teveel emotie. Onder de Hollandse Brug zou ook een mooie plek zijn.

Geluiddicht maken. Inrichten met boksballen, dartborden met gezichten van artsen, aandacht zuigende medepatienten en nare politici. En dan lekker schreeuwen, timmeren en gooien. Moe maar voldaan weer naar buiten.

Of een holodek, zoals in Star Trek. Dat je na een halve dag planet onco naar het holodek kunt. Daar wordt dan een omgeving naar keuze ge-holood waar je weer even tot jezelf kunt komen. Een soort zachte sluis naar het leven buiten.

Of weggestraald worden, geteleporteerd, nog beter. Als de berichten even onverteerbaar worden roep je ‘Beam me up’ en daar ga je. Naar een bestemming naar keuze. Zonder in te hoeven checken.

Nou ja, daar zitten we dan weer. Na weer een ochtend AvL met gemengde berichten, moeilijk interpreteerbaar. De toekomst nog veel vager. Het frustratielevel is hoog dus. En de behoefte te ontsnappen nog groter. Scotty, beam me up….Please!

Dit bericht is geplaatst in Broertje, Familie, Leven, Planet Onco met de tags , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *